House

House dance ontstond in de undergroundclubs van Chicago en New York aan het eind van de jaren ’70 en begin jaren ’80, samen met de opkomst van housemuziek. Deze plekken werden gecreëerd door Black, Latinx en LGBTQ+-gemeenschappen die dans en muziek gebruikten als een vorm van vreugde, verzet en vrijheid. In clubs zoals de Warehouse in Chicago en de Paradise Garage in New York werden housemuziek en housedance een veilige haven waar iedereen zich volledig kon uiten, ongeacht gender of identiteit.

De stijl zelf is een mix van jazz, Afrikaanse dans, salsa, tap, hiphop en meer. Ze draait om drie kernprincipes: jacking (de pulserende groove die housemuziek belichaamt), footwork (snelle, verfijnde passen) en lofting (vloeiende, expressieve bewegingen). Samen vangen deze elementen de vrijheid, improvisatie en verbondenheid die housecultuur zo uniek maken.

Meer dan alleen een dansstijl staat house voor een gemeenschapsgevoel, geboren uit gemarginaliseerde stemmen die strijd omzetten in creativiteit en viering.